Geliebter Pawel,
es ist nicht in Worte zu fassen, wie sehr Du fehlst.
Ich empfinde es als großes Privileg einen so herausragenden Menschen im Leben kennengelernt zu haben. Für die wunderbaren Jahre, die wir zuerst beruflich und dann schnell auch im privaten Kreis gemeinsam verbringen konnten, bin ich zutiefst dankbar.
Du hast mein Leben mit Deinem strahlenden Optimismus, Deinem Humor, Deiner durchweg positiven Lebenseinstellung erleuchtet.
Du warst mein engster Vertrauter, mein Bruder, mein liebster Freund in allen Lebenslagen.
Mein Seelenverwandter.
Mein Herzensmensch.
Der beste Freund, den ich mir wünschen konnte.
Ich vermisse Dich so sehr.
Ich weiß, Du ruhst Dich auch jetzt nicht aus – deshalb wünsche ich Dir, dass Du die grenzenlose Freiheit auf der anderen Seite genießt.
Irgendwann sehen wir uns wieder.
Marcel
Najdroższy Pawle,
Nie sposób wyrazić słowami, jak bardzo za Tobą tęsknię.
Uważam za wielki przywilej, że spotkałem w życiu tak wybitną osobę. Jestem głęboko wdzięczny za wspaniałe lata, które mogliśmy spędzić razem, najpierw zawodowo, a potem szybko w życiu prywatnym.
Rozświetlałeś moje życie swoim promiennym optymizmem, humorem i konsekwentnie pozytywnym nastawieniem do życia.
Byłeś moim najbliższym powiernikiem, moim bratem, moim najdroższym przyjacielem w każdej sytuacji.
Moją bratnią duszą.
Moją ulubioną osobą.
Najlepszym przyjacielem, jakiego mogłam sobie wymarzyć.
Tak bardzo za Tobą tęsknię.
Wiem, że teraz też nie odpoczywasz - więc mam nadzieję, że cieszysz się bezgraniczną wolnością po drugiej stronie.
Pewnego dnia znów się spotkamy.
Marcel
